مناطق جنوب را دریابید

بقلمِ حسین روحی

معضل صف‌های طولانی جایگاه‌های سوخت  در بیشتر مناطق استان هرمزگان دیر زمانی است که دامن رانندگان خودروها (بیشتر خودروهای دیزلی) را گرفته و صد البته این روزها دارندگان خودروهای بنزین سوز هم در گرداب معطلی گرفتار هستند. با شروع فصل بهار و تابستان مسئله دیگری که ساکنان مناطق جنوبی و گرمسیر را درگیر کرده است، کمبود سوخت درنظر گرفته شده برای خودروهای آنان است. طبیعتاً سوخت خودروها در این مناطق بیش از مناطق سردسیر مصرف می‌شود. البته اگر شهروندان بر قوانین ریاضی سوخت گیری با کارت مسلط باشند. این بماند که در هرمزگان اکثر خودروهای بنزینی تولید داخل هستند که بیشتر از قاچاقچیان، سوخت را هدر می‌دهد. پراید و پژو دو خودرویی هستند که در کشور و از جمله در هرمزگان چندین برابر خودروهای خارجی مورد استفاده قرار گرفته اند (هرچند از سر اجبار) برخی کارشناسان حوزه خودرو معتقدند: پژو ۴٠۵ و پراید  که جزو پرتیراژ‌ترین خودروهای داخلی است، به اندازه  ‏لکسوس t200NX‏  و مرسدس بنز C200 بنزین می‌سوزانند. براساس اطلاعات شرکت بهینه‌سازی مصرف سوخت، پژو ۴۰۵ ‏جی‌ال‌ایکس با حجم موتور ۱۸۰۰ سی‌سی دارای مصرف سوخت ٣. ٨  لیتر در ۱۰۰ کیلومتر استلکسوس‎ IS‏‏٣٠٠h ‎‏ ‏هم با حجم موتور ۲۵۰۰ سی‌سی در هر ۱۰۰ کیلومتر تنها ۴.٢  لیتر سوخت مصرف می‌کند. حتی ‏میزان مصرف سوخت در خودروهای چینی که  در جهان به مصرف بالا شهره هستند کمتر از ‏خودروهای تولید داخل است.

ساکنان استان‌های گرمسیری که از ماه‌های پایانی اسفند امکان تردد با خودروی بدون کولر را ندارند، و بخش عمده‌ای از بنزین مصرفی را در نوبت سوخت گیری می‌سوزانند چگونه می‌توانند با سهمیه در نظر گرفته شده تا پایان ماه اعمال مدیریت کنند. طبیعتاً مسافر برها، کارگران و کارکنان صنایع و کارخانجات، فرهنگیان، دارندگان  خودروهای بین شهری که روزانه کیلومترها تردد دارند، با اختصاص ۱۵۰ لیتر بنزین آزاد و ۶۰ لیتر سهمیه تنها ده روز اول ماه را سپری می‌‎کنند. متولیان برای برخی خودروها تدبیری اندیشیده و نامه‌هایی از سوی فرمانداری‌ها به جایگاه‌های سوخت داده می‌شود اما این معضل با نامه‌هایی که هر ماه هم مهر تمدید می‌خورد، حل شدنی نیست.

مسئله دیگری که مردم درگیر هستند زمان طولانی صدور کارت سوخت است. فردی اگر به هر دلیلی  وسیله نقلیه‌اش فاقد کارت سوخت باشد یا کارت مفقود گردد باید ماه‌ها خودرواش را متوقف یا اینکه بنزین مورد نیاز را با قیمتی بین سه تا ۶ برابر قیمت  عرضه در جایگاه‌ها تهیه نماید. شاید پاسخ این باشد که جایگاه‌ها کارت سوخت آزاد دارند. درست می‌فرمایند ولی یکی از دلایل شلوغی جایگاه‌ها بخصوص در ساعات شب همین موضوع است. مدیرعامل شرکت ملی پخش گفته: اگر شهروندی کارت سوخت خود را گم کرد، حدود یک ماه تا صدور کارت سوخت المثنی زمان خواهد برد که در این بازه زمانی می‌تواند از کارت سوخت اضطراری جایگاه‌ها استفاده نماید. درحالیکه  درموارد متعددی  شهروندان از طولانی شدن زمان صدور کارت المثنی (بیش از دو ماه) گلایه دارند. بعد از آنکه در برخی شهرهای هرمزگان ابتدا کارت‌های سوخت آزاد را از جایگاه‌ها جمع آوری کردند و مردم به شدت دچار مشکل شدند ابتدا به ازای هر نازل، یک کارت سوخت آزاد وجود داشت،  سپس، به ازای هر سکو یک کارت آزاد در دست جایگاه‌دار قرار داده شد تا کسانی  که به‌هردلیل کارت سوخت همراه ندارند، بتوانند از کارت‌های آزاد استفاده کنند. برخی جایگاه داران از محدودیت سوخت گیری همین کارت‌ها هم سخن می‌گویند. این شائبه وجود دارد که هر کارت سوخت آزاد در اختیار جایگاه داران روزانه ۸ هزار لیتر امکان استفاده دارند و پس از اتمام این میزان کارت مسدود می‌شود. این اقدامات که بخش عمده‌ای از جامعه درگیر آن هستند صرفاً بواسطه کنترل مصرف و جلوگیری از قاچاق است در حالی قاچاق سوخت نه تنها کاهش نیافته بلکه روند عادی خود را طی می‌کند و هر روزه شاهد جان باختن شهروندان در جاده‌ها هستیم. شهروندانی که در نتیجه برخورد با خودروهای سوخت بران جان و مال و هستی‌شان از بین می‌رود . سوخت برانی که خود نیز قربانی آتش قاچاق سوخت می‌شوند.

آیا وقت آن نرسیده که نمایندگان مردم در مجلس، استاندار و مسئولانی که با مرکز مرتبط هستند فکری به حال مردم کنند. یا اینکه هنوز صدای مردم را نشنیده‌اند.