| یادداشتِ حسین روحی |

هرساله در روز خبرنگار سیلی از پیام‌های تبریک و عکس نوشته‌ها با موضوع این روز توسط مسئولان دولت، نهادها،‌ ارگان‌ها، و بخش‌های خصوصی وخصولتی منتشر می‌شود که هر کدام قصد دارند بگویند قدر این فعالان رسانه را می‌دانند.

از استاندار تا مدیرکل فلان دستگاه و نهاد از مسئولان لشکری تا کشوری همه سعی دارند در این روز در وصف شغل خبرنگاری مطالب پرطمطراقی را منتشر و به مناسبت این روز اظهار فضل کرده و رسالت شاغل این عرصه را از منظرگاه خواست‌های خود بیان کنند.

یکی می‌خواهد دستاوردهای دولت را در پیش چشم مردم درشت نشان دهد،‌ دیگری در پی رعایت اخلاق و انصاف فعالان رسانه‌ای است،‌ آن یکی در پی دیده شدن نام خود و هر کدام بنا به کسوت و شغل و دغدغه‌ای که دارند مطالبه‌ای از خبرنگاران و رسانه‌هادارند.

اگر کسی ناراحت نشود و به مسئولی بر نخورد این‌ها مصداق آن سخن تغییر یافته شاعر بزرگ پارسی،‌ مولانای بلخی است که:‌
هر کسی از ظن خود شد یار من
از درون من نجست اسرار من

یکی می‌گوید «خبرنگاران می‌توانند با روشنگری به هدایت افکار بپردازند و راه پیشرفت جامعه را هموارتر کنند» که می‌توان اینگونه برداشت کرد خبرنگاران چنین کنند،‌ اگر نتوان گفت همه اما اغلب اهالی رسانه و خبرنگاران هرمزگان در همین مسیر گام برداشته و می‌دارند.

چه آنجا که مشکل افراد بی‌شناسنامه در منطقه دور افتاده لیردف را بیان می‌کنند یا آنجایی که مشکل آموزش در مرز هرمزگان و کرمان را مطرح می‌نمایند. چه آنجا که به آمارهای عجیب و غریب  می‌پردازند، یا آنجا که خبر افتتاح‌ها یا آغاز عملیات‌ اجرایی طرح‌های مختلف را منتشر می‌سازند.

مسئولی دیگر گفته خبرنگار باید بداند در برابر ملت مسئول است. از این مطالب که بگذریم به قول نماینده ولی فقیه در هرمزگان کاش توجه به خبرنگاران به همین یک روز در طول ۳۶۵ روز سال خلاصه نشود.

اما آنچه در این سال‌ها دیده شده همین یک روز بوده که آن را هم همانطور که گفته شد با یک نشست و پیام‌های تبریک به پایان می‌رسد و دیگر هیچ، البته که برخی از اداره‌ها سعی بر تجلیل از کوشش خبرنگاران می‌کنند، اما آنان که سخن‌های درشت می‌گویند، در مقابل دغدغه و مشکلات خبرنگاران سکوت می‌کنند.

در این سال‌ها برنامه هایی که به مناسبت روز خبرنگار برگزار شده، پیش از آنکه بتواند دغدغه خبرنگاران را منعکس کند تبدیل به محفلی برای ادامه سخنان پرطمطراق مدیران و مسئولان می‌گردد. و فعالان رسانه‌ای حتی در این روز هم ناگزیر از نوشتن افاضه‌های مکرر آنان شده‌اند.

شاید تنها بخش کوچکی از مسائل این حوزه توسط نمایندگان تشکلات صنفی خبرنگاران مطرح گردد، اما صف مسئولان سخنران برای اظهار نظر و نطق در این روز کاسته که نشده هیچ اگر برنامه‌ای باشد مدیران مشتاق سخنرانی و افتادن عکس‌شان در سایت‌ها و روزنامه‌ها از یکدیگر سبقت می گیرند.

کاش مسئولان در این روز که به نام روز خبرنگار نامگذاری شده به جای حرف زدن از خبرنگار، جایگاه آن، نقش و وظایف آن در قبال اداره و وظایف خود و جامعه در این روز گوش باشند و بشنوند و مشکلی حل کنند.