سلامت شرطی ضروری برای ایفای نقش های اجتماعی است و همة انسانها در صـورتی مـی تواننـد فعالیـت کامـل داشته باشند که هم خود را سالم احساس کنند و هم جامعه آنها را سالم بداند.

محققان ایرانی به ایـن نتیجه رسیده اند که سلامت زنان در ایران نیز از وضعیت مطلوبی برخوردار نیسـت و همگـام بـا زنـان دیگـر کشورها، کمبودهای بدنی، آسیب های فیزیولوژیکی، عارضه های پس از بارداری و زایمان و مرگ و میـر مـادران را تجربه می کنند. آمارهای منتشر شده از سوی مرکز امور مشارکت زنان نشان می دهد کـه حـدود 30 درصـد از زنان بین 15 تا 49 ساله دچار کم خونی هستند. علاوه براین، کمبود ید در زنان ایرانی دو برابر مردان اعلام شـده است که البته به اینها کمبود آهن، روی و ویتامین ها و به طور کلی سوء تغذیه را هم بایستی اضافه نمود. از دیگـر مشکلات زنان ایرانی، «فقر حرکتی» ایشان است که در تمام مراحل رشدی دختران، از کودکی گرفته تا بلـوغ و میانسالی دیده می شود. همچنین آمارهای منتشره راجع به اعتیاد، خودکشی، طلاق و بیماریهای منتقلة جنسـی نیز حکایت از وضعیت نه چندان مطلوب دارند.

توجه به آمار ارائه شده از سوی منابع دولتی گویای واقعیتی است که قطعاً حل آنها نیازمند دیدی علمـی و برخوردی کارشناسانه است. به عنوان مثال، با مروری به اخبار و وقایع سال های اخیر به این دست از آمارها بر می خوریم: «از مجموع مرگ و میر زنان، حدود یک سوم تا یک چهارم یعنی 60 تا 80 درصد مـرگ و میـر مادران در حین بارداری و یا پس از زایمان اتفاق می افتد»، «سـالانه 100 هزار زایمان غیرایمن در کشور انجام می شود و همچنین سالانه 33 هزار مرگ حول و حوش تولـد در ایـران رخ می دهد». «طبق آمارهای ارائه شده از سوی سازمان جهانی بهداشت، میزان اقـدام بـه خودکشی در ایران سه در 100 هزار برای زنان و یک در 100 هزار برای مردان است» که این امر نشان دهندة سه برابر بودن میزان اقدام به خودکشی زنان نسبت به مردان و نیز اهمیـت دار بـودن مسأله می باشد. همچنین آمار دربارة اعتیاد زنان نگران کننده است: «آمار اعتیاد زنان کشور رو به افزایش است و بین 100 تا 150 هزار زن معتاد در کشور وجود دارد که 4 تا 9 هزار زن، معتاد تزریقی هستند و 110 هـزار زن هم به تریاک اعتیاد دارند… که اگر داروهای آرامبخش اعتیاد آور را هم مدنظر بگیریم، به احتمال زیاد آمار اعتیـاد زنان در ایران بیشتر هم می شود». ایـن در صـورتی اسـت کـه پژوهش های مختلف پیامدهای جبران ناپذیری مانند ابتلا به بیماریهای روانی، ابتلا به بیماریهـای جسـمی، ابتلا به بیماریهای جنسی، کاهش فرصت ازدواج دختـران معتـاد، طـرد از خـانواده، مشـکلات در ایفـاء نقـش مادری، فروپاشی خانواده، عدم نظارت بر رفتار فرزندان، ارائه الگوی نامناسـب رفتـاری و… را بـرای زنـان معتـاد پیش بینی نموده اند. نهایتاً اینکه «در حال حاضر حدود 50 درصد زندانیان زن در رابطه بـا مـواد مخـدر و اعتیـاد هستند که این آمار در چند سال اخیر برای زنان بی سابقه بوده است».

همچنین با وجود این که در ارتباط با بیماریهای منتقلة جنسی و مخصوصاً ایدز اخبار نگـران کننـده ای مانند «تغییر سریع الگوی ابتلا به ایدز در کشور از اعتیاد تزریقی به انتقال از طریق تمـاس جنسـی و هشـدار صندوق جمعیت سازمان ملل متحد در مورد زنان و دختران ایران» به گوش می رسـد، شاهد چاپ تنها 2 مقاله در ارتباط با «بیماری های منتقلة جنسی و ایـدز» در میـان 1069 مقالـة مربـوط بـه بهداشت و سلامت در مجلات ذکر شده و در دهة اخیر هستیم، که این امر خود، به اندازة وجـود بیمـاری هـا نگران کننده به نظر می رسد و نیاز به تغییر سیاستها و دیدگاهها دربارة موضوعاتی از این دست را به صـورت محسوسی بیان می کند.

در این میان، یکی از مهمترین مطالبی که باید به آن توجه شود، فعالیت فیزیکی در زنان می باشد. ورزش به عنوان عاملی ضروری برای سلامتی جسمانی و روانی شناخته شده است که در ادامه به آن می پردازیم